Nou moet je het Jacques niet leren, maar hij is altijd geinteresseerd in een Belgische grote vis. Z'n oren gaan er van wapperen. Hij luisterde gretig naar m'n plannen. Ik merkte op dat het nieuwe plan een paar minder leuke kantjes had. We zouden moeten onderduiken, nachtwerk, inbreken, want het water verdraagt geen pottekijkers. Zelfs geen visser.
'Geen probleem' hoorde ik hem zeggen, op z'n allerdroogste Hollands. 'Als 't maar dikke vissen zijn. Nou, ik heb zelfs al bij Juliana in de tuin gevist...'
M'n frank viel direct. 'Bij jullie koningin dan?'
'Ja, in haar vijver, en daar mag je ook helemaal niet komen hoor!'...
Ik kwam niet bij, zo grappig vond ik dit, maar het bleek nog waar ook, hij had er trouwens karper gevangen ook!
Gisterenavond trok ik er eventjes op uit met de lichte spinhengel. Met hoop op snoek. Wat een zweterig weer! Ik hing een klein Fox Jerkbaitje in de speld. Nog nooit iet op gevangen, maar het formaat stond me wel aan voor dit moment. Tweede of derde worp, mischien de vijfde en ik had er eentje. Welkom jongen, welkom! Ik banjerde door de bramen naar beneden om het beestje te landen, en het ging er even later fors van door, terug naar z'n standplaats.
Ik klauterde langs de andere kant van het brugje naar beneden, deed één worp en zag een snoek van op twee meter afstand een shot wagen, hij mistte voluit, maar de volgende worp verdween het kleine jerkbaitje voluit in z'n bek. Jij ben de pineut. Ook welkom!
Het beloofde voor de rest van de avond, maar buiten twee volgers die ik niet kon verleiden, zag ik niks meer. Ik moet dat Fox dingetje een betere kans geven...
Jacques met een leuke Ierse snoek, tijdens ons tripje aldaar, vorig jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten