dinsdag, december 20, 2005

Oman Trip

Enkele jaren geleden konden we op bezoek bij familie in Oman, net voor het officiële toerisme daar mogelijk werd. Tijdens een vierdaagse trip in de woestijn maakte ik volgende beeldjes. We reden van Muscat naar Sur en van daaruit de Wahibi Sands in... Prachtig rode woestijn maar snikheet. Ik wist niet dat een zo droge plek op de wereld (zonder vissen) me zo kon bekoren.
De week erop kon ik een dag op de oceaan gaan trollen met een van de buur geleende boot. De man had ook een big-game hengel en een paar doorknauwde Rapala Magnum's te leen en wist me ongeveer te zeggen waar en wanneer ik best buiten de kust trolde. Formidabele plek op een bloedhete rustige oceaan... we zagen een paar zeeslangen, en een groep van ongeveer honderd dolfijnen...
Normaal gezien vangt elke leek met een beetje uitrusting daar meerdere vrij grote dolphin fish op een middagje, met hier en daar een mooie tonijn ertussen... maar het was me niet gegund, het bleef bij twee bonito's. In plaats van ze mee te nemen voor de grill, zette ik de ukkies liefdevol terug in het donkerblauwe water. Voer voor de biggies dus.
Op het strand en de riffen was ik wel in staat een visje te vangen, vooral kleinere groupers tot zo'n 50cm. Enorm krachtige vissen op lichte spinhengel die er al snel voor zorgden dat ik door m'n voorraad twisters en shadjes heen was. Eén aanbeet was genoeg om het aas te halveren. Dan maar jigs gebonden met van de kinderen geleende witte en rode breiwol. En dat ging net zo goed!...



Een bloehete plek in de Wahibi Sands, toch leven er mensen!



De extreem giftig zeeslang, rustend in de zon.



In een bepaalde wadi (oase) hadden alle kinderen dezelfde oortjes en schele ogen, inteelt in de woestijn?...



De ruines van Qalhat, een oude stad die werd verwoest door de Portugezen in 1507.



Een zicht op de Abdel Akhdar bergen en een oase, een eeuwenoude ingesleten rivier tussen de rotswanden.

donderdag, december 15, 2005

Jacques Schouten



De man en z'n missies. Oud fanatiek karpervisser. Ik ken niemand die zo begerenswaardig uitkijkt naar het vangen van echt grote vissen. Een grote vis is voor jou en ik mischien veertig pond karper of groter, maar Jacques ziet dat nog een stukje groter. Hij gaat namelijk niet uit de weg voor honderd kilo massief visvlees of zelfs méér...

Hij heeft de halve wereld afgereisd om z'n prooien te belagen, en meestal ging daar een maandenlange minitieuze voorbereiding aan vooraf.
Z'n avonturen pende hij enkele jaren geleden neer in 'De Nieuwe Zoetwatergiganten', een mooi lees- en kijkboek, waarin je kan meegenieten van ongekende vagnsten, zelfs van vissoorten waarvan voordien nauwelijks iets bekend was, bijvoorbeeld de Gar. Ook krijg je in het boek tal van praktische tips voor het vissen op de echt grote rakkers.
Dit boek is een zalig eindejaarscadeau! Lezen!

maandag, december 12, 2005

Ijsvissen

Zaterdag, de dag van de VBK-meeting in St. Niklaas, had ik afgesproken om een dagje met Jacques Schouten te gaan karperen op het Fort van Sint-Katelijne (wat is dit jaar weer vlug voorbij!). Na aankomst bleek dat m'n stek onder een laagje ijs was verdwenen, alleen de overkant lag nog open. Ik vond rechts nog een relatief open stuk, en dacht 'beter hier op halve kracht dan thuis zonder kracht, voor de kachel'. Anyway, alles in stelling gebracht en ik had net de eerste hengel over het ijs uitgeworpen toen Jacques uit Nederland arriveerde. Tien minuten later - ik had net gezegd dat ik er wel hoop op had om ondanks de bittere kou op de middenhengel een vis te vangen - werd de stilte verbroken werd door een nerveuze beetverklikker. Jacques kon verdorie direct beginnen drillen! Met een gekraak en geknisper van jewelste boorde de vis zich door het ijs, en door het gebruik van het dyneema dacht ik er niet aan dat de lijn zou doorgesneden worden. Het ging goed en een bijna dertigponder werd geland. Een blij en goed begin van de dag!
Het bleef nadien stil tot de middag en ik kreeg zin om te verkassen, ik voelde het gewoon dat het nodig was. Zo gezegd zo gedaan, en met twee man is het vlot verhuizen... Een kwartier later werp ik de hengels over het ijs uit in de enige overgebleven strook open water van die stek. Wis en waarachtig, tien minuten al later een run met een 22 ponder als resultaat... dat gaat vlotjes! Het gekraak van het ijs en het echoën ervan onder water geeft het geheel een waarlijk bevreemdend effect.
Ik besluit van wat bij te voeren om de vissen op dreef te krijgen, en nadien vangen we inderdaad nog een paar vissen bij... Jacques trekt er voorzichtjes een 15,7kg. uit, ik efkes later een 12,5kg. en na een geloste vis land Jacques als afsluitertje van deze uitzonderlijke dag het kleinste visje die ik dit jaar op het fort heb gezien, misschien 3 à 4 kg...
We drinken er een ferme wiskey-cola op en gaan nog voor donker naar huis! Lovely haha!


donderdag, december 01, 2005

Zuid Afrika 2004

Vorig jaar ging ik met Jacques drie weken op karper vissen in Zuid-Afrika. Het werd een mooie trip van de goeie geneugten, echt schitterend weer, en zo nu en dan een lekkere vis! De eerste week was niet om naar huis over te schrijven, bijna noppes, want we hadden ons een moelijk plan vooropgesteld! Dan maar verkast en op Donaldson Lake wilde het wél lopen, een goede 40 vissen in 6 dagen.
De laatse week viste ik alleen, Jacques moets onverwachts huiswaarts keren. Ik ging met Gary (onze gids) en twee onbekende Oost-Duitsers op stap naar Snagmere, en daar hadden we best een paar mooie vissen.
Hieronder een fotoimpressie...

Gabon

Een paar jaar geleden trokken Luc Van Litsenborg, Ronny De Groote en ik naar de kuststrook van Gabon, Zwart-Afrika. De bedoeling was om er gedurende drie weken de tarpon te belagen. Deze soort bereikt daar enorme gewichten, rond de 100 kg en 2 meter+ lang!

















De reis en de voorbereiding was een hele heksentoer om voor elkaar te krijgen, mede omdat Jacques Schouten voor deze trip wegens ziekte forfait moest geven. Ginds aangekomen werd alles ter plekke voorbereid, boten, motoren, eten, brandstof, hulpjes. Omdat je maar een beperkt aantal kilo mee mag nemen op het vliegtuig.
























Nadat alles picobello in orde was vertrokken we met drie vissers en vier man personeel het oerwoud in. Er werd gevist met kunstaas, levend aas zoals harders, en dood bodemaas, en speciale dobbermontages met kleine aasvisjes voor de tarpon. De tarpons gaven echter verstek maar er was meer dan genoeg plezier met de andere vissoorten zoals jack's, pastinaakroggen, barracuda's, rode karpers, en gitaarroggen.













































De meeste kunstaassoorten bleken niet bestand tegen het zware tandengeweld van Barracuda's en rode karpers. Onderstaande Super Shad Rap heeft welgeteld 100 meter gezwommen en hij moest er al aan geloven, in twee!













De gemakkelijst vangbare soorten waren roggen, jack's en barracuda's. Slechts één tarpon werd door Luc gevangen, een goede 90 kg. en 2,20 meter lang! Een topper!
Ik heb er 3 weken afgezien, want het tropenweer gecombineerd met alle dagen 'magere vis' eten, heeft een weerslag op je fysieke weerstand.
Een puik avontuur, en ik heb het gelukkig overleefd.

Rapala's antiek

Vorig jaar ging ik een weekje snoeken op Lough Derg in Ierland. Daar huurden we bootjes bij de welbekende Ferdinand Heyerman (http://www.pike-ireland.net). Partners in crime waren David, ikzelve, Jacques Schouten en Peter-Paul Blommers. Een zalige tijd met erg moeilijk doende snoeken. M'n grootste was 95cm op een Salmo Warior Fire Tiger, en met een paar vissen per dag mochten we echt tevreden zijn. De wondermooie omgeving, het meer en de supersympathieke mensen maakten véél goed!
Tijdens deze vakantie kreeg ik van Peter-Paul, die zowat de mooiste hengelsportverzameling van Europa heeft, een mooi setje antieke Rapala's cadeau! Verpakt in het originele doosje, en met de beschrijving er nog bij ook. Leuk is dat de pluggen bovenaan mat gespoten zijn, en onderaan blinken.