Afkicken, samen met Sandra

Meer dan ooit besef ik, dat na het thuiskomen van een geslaagde trip, het steeds moeilijker word om je aan het hier drukke en erg stressy leven aan te passen... Het lukt me gewoon niet om op dreef te raken, me terug in de rat race te lanceren.
Mischien moet het in de toekomst maar anders?
Gisterenavond ben ik naar een lokaal meer gereden, ik kon echt niet anders, de dag op het werk was zooo lang, te saai...
Ik had besloten om maar drie kunstaasjes mee te nemen, om veelvuldig wisselen te vermijden. Bitter koud, met zo'n eng kil windje, wat een zomer is dat toch? De snoeken wilden m'n net onder het water teruggetikte jerkbait niet, dus knoopte ik er een flink uit de kluiten gewassen Sandra aan (da's een soort mega-twister, geen leuke dame).
En jawel, enige worpen later miste ik een vis, hij stoof bijna de kant op en had geen zin meer om een tweede kans te wagen. Vijftig meter verder schoot er een beste uit de diepte omhoog en miste m'n Sandra opnieuw. Twee meter uit de kant keek hij me uitdagend aan, ik knalde het kunstaas voor z'n kop het water in en hij ramde het tussen z'n tanden. Een leuke dril, want hij liet zich niet kennen! Uiteindelijk kon ik een mooie vis van ongeveer 85cm landen.
Zo, da's al beter om het afkicken van een reis te bevorderen...

Lough Derg

Ewel, ik ben terug. Lough Derg revisited! Geen liefelijk weer deze keer, maar woest bruisend en donker water. Met enkele mooie kalme momenten. Jacques en David waren excellente compagnie en we hebben heel wat afgelachen. De snoeken wilden niet zo best meewerken maar met dit rare weer kan je niet veel anders verwachten...
De eerste twee dagen met gids waren een zeperd, enkel de gids wist een paar beste snoeken te vangen, ik bleef visloos en was behoorlijk geintimideerd. We waren zo doorregend dat we in de enige hardware store van het dorpje Ballina extra regenkledij insloegen, ze deden daar een goede zaak!
De eerste dag dat we alleen op stap gingen liep het al heel wat beter en we konden algauw de eerste mooie snoeken bijschrijven.
Mijn beste vis in deze week was een 109 cm, m'n personal best die mischien nog lange tijd staat?... David's mooiste was een 106 cm en Jacques had een mooie negentiger.
Het leukste moment was toen David en ik gelijktijdig een echte bak aan de haak sloegen, onze lijnen raakten verstrikt en ook de driftzak werd bijna gehaakt! Maar de visssen kwamen binnenboord. De mijne was 98cm en ik zette hem direct terug in z'n element om van David's vis foto's te kunnen nemen... 106cm was die! Nice catch!
Jacques moest het met de 'minste' vissen stellen, maar hij bleef - zoals we hem kennen - volharden om met dood aas te slepen, hopend op die ene echte knoeperd!
De week was weeral te vlug om, maar we kunnen tevreden terugblikken.
Spreuk van de week kwam van Ferdi, na een opmerking dat het wel erg hard regende: 'Ja, inderdaad, maar de meeste regen valt wel naast jou'...

One life. Live it. Two.

Da's zeker! Het is bijna zover. Vrijdag vertrekken we naar het land van de duizend kleuren groen. Ierland dus. We maken Lough Derg onveilig en dat zal deugd doen, het is namelijk een hernieuwde kennismaking
Het zelfgemaakte kunstaas is dit weekend al getest op de lokale wateren en 5 leuke snoeken waren de klos. Niets echt spectaculairs... maar beslist hoopgevend!
Guiness here we come! Huh!

One life. Live it.

Korstvissen

Vorige donderdag was ik eenmalig gaan voeren op 't Fort. En samen met de hitte van het weekend is dat natuurlijk niet bevorderlijk voor de vangsten op m'n nieuwe stek. Toch had ik zaterdagmorgen algauw een beet op m'n rechtse hengel. Een spiegel van 11,8kg. was de pineut, maar voor de rest van de voormiddag bleef het stil. De omwonenden begonnen te klussen en de stek werd verstoord. Hoe hoger de zon, hoe lager de moraal en 's middags werd de handdoek in de ring geworpen. Te warm. Dat vonden de vissen dus ook want zowel Stef, Ben en Gunther hadden niet veel actie gehad.
Ik ging eerst thuis een hapje eten, om daarna drie broden te kopen en terug te rijden naar het Fort. Ik had ook m'n kunstaashengels bij om één en ander te testen. Tien worpen later met een zelfgemaakte streamer en ik had er een snoekje op, dat jammer genoeg losschoot. Wat later had een ander snoekje wel interesse in dat bewegend stuk haren, hij volgde het tot in den treure in 't kantje . Maar ik kreeg hem niet gehaakt. Wordt dus vervolgd!...
Dan maar wat korsten gevoederd. De aanwezige karpers zagen dat allerbest zitten en algauw zag ik hier en daar een slobberende dikkerd.
De eerste vis die ik haakte aan de rechterkant van het fort was een rijenkarper van 11,9 kg. De tweede vis maakte het behoorlijk bont aan m'n 1 3/4 lbs hengel. Uiteindelijk lag er 17kg. visvlees in m'n net. En ja, ik dacht het al toen ik hem schepte, dat was de vis die David vorige week ving! En nu al terug op het droge... Na deze vangst werd het wat stiller, en ik verkaste naar de linkerkant van het Fort. En hup, daar was een mooie erg licht gekleurde spiegel van 13,8kg. de klos. Op dezelfde stek kon ik geen andere vissen aan het azen krijgen zodat ik eens ging zien aan de omgevallen bomen achteraan, ook daar was tegen alle verwachting in geen enkele vis te bespeuren die er zin in had. Dan maar terug naar de eerste stek... er waren nog altijd een paar vissen die zin hadden in een korst. Het koste me twee uur om de grootste te haken, hij deed bijzonder moeilijk en ieder stukje brood werd erg omzichtig behandeld. De val werd was subtieler geplaatst en uiteindelijk was hij er toch aan voor de moeite. Een schub van 15,1 kg! Niet moeilijk te geloven dat ik met een brede smile naar huis reed!

David kwam en overwon

David kwam maandag op uitnodiging vissen op het Fort. Spijtig genoeg konden we niet op m'n voorjaarsstekje aan de slag. Dus liet ik vorige week m'n oog vallen op een ander gedeelte van het water, waar ik trouwens nog nooit viste. Ik had geen tijd vrij om de zaak ten volle uit te peilen, dus werd het een alles of niets, een slag in 't water. Drie dagen 's morgens voor het werk een kleinigheidje gaan voeren.
David kwam. Een half uur te laat, véél te laat op geweest jongen met dat trouwfees!
David zag, en dat het goed en lekker zitten was aan ons Fort.
David kwam te laat tijdens de eerste run, ik had de hengel al uit de steunen gegrist.
Maar David overwon met een mooie grote spiegel van 17,3kg! Hij was er erg blij mee, net zoals met de 13,2kg spiegel die hij als eerste ving! Ik had ook twee vissen, een 16,2kg spiegel en een 11,9 schub. 's Middag's om 14u30 waren we al terug weg. Hit & run noemen ze dat, dacht ik.