maandag, december 11, 2006

Yezzz!

Laatste vrijdag hadden we een gouden dag. Eerst kwam de vis van David met z'n 117 cm binnenboord en maakte de sfeer in de boot opperbest. De diep geviste shads deden het dus. De dag kon ondanks 't slechte weer al niet meer stuk, en ik had niet durven hopen dat ik wat later na een gevecht op het scherp van de snee (m'n speld was open gegaan!) nog een 112 cm zou vangen. Beiden een 'personal best' op dezelfde namiddag, een mens wordt voor minder gelukkig!

donderdag, november 30, 2006

Snoek of snoekbaars

Gisteren met David gaan snoeken met de boot op groot water in Nederland. Het was een mooie dag op het water. Een warm zonnetje, geen wind, zalig gewoon! Maar natuurlijk is dat niet best voor de vangsten, helder weer moeten ze daar niet. Het moet bereweer zijn... grijs bereweer met ruwe golven.
We hebben de ganse dag diep gevist tussen 7 à 11 meter, omdat we de scholen vis ook op die dieptes vonden. Maar, geen snoek liet zich verleiden. Niet al vertikalend, nog al traag slepend, nog met een dode sardien net boven de bodem...
Reeds op de terugweg naar de trailerhelling, net voor het donker, vonden we een echt grote school vis en daar rond vissend had ik in het halfuurtje dat ons restte twee mooie snoekbaarzen, en David had er één, en ene gemist. Allen ongeveer 60cm. Raadselachtig dat die allemaal gingen voor onze grote shads, waarom vist met normaal met zo'n erg klein kunstaas op snoekbaars?...
Twee andere bootvissers zeiden dat het er voor de snoek nu echt moeilijk gaat. Dat hadden we dus al ondervonden.
Nog maar net van de trailerhelling gereden en stonden we al in de file en dat voor meer dan 3 uur,
een gekantelde vrachtwagen met palmolie... ik was pas na elven thuis... Whoh...

maandag, november 27, 2006

Slepend vissen

Ik was pas om 1u 's nachts thuis na het bowlingavondje en om 5u al terug uit bed om met Luc van Litsenborg naar de polder te gaan snoeken. We hadden allebei niet veel geslapen, hij had ook een feestje achter de rug. Ik had zelfs m'n beloofde sardines vergeten. Met het krieken van de dag lag de boot al op het water. Twee sleepdobbers achter de boot met daaronder een blankvoorn moesten de snoeken verleiden.
Dat lukte alvast niet goed, de snoek lag vast. We gaven onszelf het excuus dat het water te troebel was. Maar, na het nodige geexperimenteer ving Luc tegen de bodem twee vissen in de late voormiddag. M'n dobber polpte niet onder, ik keek het gelaten maar genietend aan. Zalige warme dag in deze afstervende polder! Pas in de late namiddag monteerde ik een iets grotere aasvis en na een uurtje had ik er ook een op, 88 cm. Mooie vis, die een leuke dril gaf aan m'n oude maar herboren Winston Impens 1 1/2 Lbs karperhengel.
Wat verder onder een brugje plopte m'n pen nog eens razendsnelweg met een kleinere bijtgrage snoek als resultaat.
De zon ging in rood ten onder als we terugstuurden naar de trailerhelling. We waren gaar, de polder had ons weeral goed gedaan. Moeilijk om na zo'n dag nog een goed uur te rijden om thuis te raken.

Zeilen & bowlen

Zaterdag stond er in België een stevig windje. Net goed om wind mee op een goede plek te kunnen vissen waar ik al werpend niet bij kan. Ik was wat aan het experimenteren met zeildobbers en zaterdag was het uitgelezen moment om te gaan 'zeilen'. Thuis lijkt zo'n ding enorm groot maar eens op het water valt het nogal mee. Ik had er een grote sardien op een elastiektakel onder gemonteerd, op drie à vier meter diep. 40/00 dyneema als voorslag met een volglijn van 250m 15/00 Spiderwire. De dobber ging met de wind op stap als een volleerde wereldreiziger, en ik was in staat om de volle 250 meter eruit te krijgen. Verbazend was het contact dat ik op deze afstand nog had met m'n aas. Ik kon een aantal driften afronden maar dan was het over met de pret, de felle stormwind bracht immers ook surfers aan het water. Ik kon inpakken. Geen snoek die de sardien heeft gesmaakt.
s'Avonds was het VBK Regio Mechelen Bowlingavond. 25 man aanwezig op de vijf door Mark Goossens afgehuurde banen. Erg leuk en sfeervol. Ik zat in de ploeg van Pa, de Rie Michiels, Kurt Van Cauwenbergh en de Kozn. Rie startte ongemeen snel en met feilloosheid. Hij ging er prat op dat hij nooit in een bowling was geweest. Hoh... Deambiance zat er goed in en iedereen had de nodige strikes. Mega leuk en zéker voor herhaling vatbaar!
Later besloten we om in het zog van de Pa naar Zaal Broadway af te zakken om af te ronden met een pintje. In dat zelfde kielzog reden we faliekant verkeerd en ipv van Vilvoorde naar Mechelen te rijden zaten we plots in Tervuren! Vijftig kilometer om! De drank kan er voor niks tussen zitten want de Pa raakt geen druppel aan!
Toen we uitstapten zei hij: 'Ja ik weet het, ik was een beetje verkeerd.'
Huh, vijftig kilometer?

dinsdag, november 14, 2006

Streamers gooien

Donderdag was polderdag. Samen met Luc Van Litsenborg een dagje streamers gooien! Luc had zich aan 'het streamers binden' gewaagd, en ze zagen er fantastisch uit.
Ook het weer speelde goed mee, alhoewel er een fris windje stond. Aan het open water wist Luc in de voormiddag slechts één aanbeet te verzilveren, ik zag echter niks.
In de namiddag deden we de meer ingesloten polders aan en daar ging het héél wat beter. Ik eindigde 's avonds met een vis of zes. Bijna allemaal middenmotertjes. Luc reeg niks meer op z'n streamer en was al druk in de weer met het ontrafelen van het geheim achter m'n streamer. Niet nodig dus.
De dag nadien voelde ik me al 's morgens ziekjes maar ik vertrok toch naar Nederland omdat ik een afspaakje had met Jacques Schouten. Terug aan de slag met de streamer die me gisteren succes bracht. Niks mocht baten, ik kreeg die godganse dag geen vis op de kant. Enige actie was een peutertje die zich verslikte in m'n aas en de zaak terug naar buiten werkte voor ik het goed door had.
Jacques was als door de viskoorts geslagen, wat een drive heeft die man! Vijf had ie er, en nog een hoop verspeeld. Tja, het kan keren hé!...
's Avonds genoten we van het echt lekkere Indonesisch gerecht dat Sylvia voor ons had klaargemaakt, en na de nodige rum/cola en koffie reed ik huiswaarts. Om prompt een weekend ziek te worden.

dinsdag, oktober 31, 2006

Adem halen 9

Maandagavond was ik vroeger thuis, een uurtje vissen dus! Een lokaal meer dicht in de buurt, waar ik al een paar maanden niet meer was geweest om te vissen. Ik koos voor de rood-witte Sandra, omdat die me daar al vis heeft opgeleverd. Het mocht niet baten, de vis lag stil. Maar het warme ondergaande zonnetje deed deugd, zeker als je beseft dat het wel eens de laatste mooie dagen van het jaar kunnen zijn.
Tegen donker vond ik een klein dood snoekje. Althans, ik dacht dat ie dood was. Hij lag op z'n kop in de golven te dobberen, zielig, maar er zat nog wat leven in. Een grote snijwonde op z'n kop. Aalscholvers, of een boot?... Ik heb 'm uit z'n lijden verlost, maar kon het niet over m'n hart krijgen om 'm mee te nemen om op te eten. Het zijn ten slotte mijn vriendjes.

Poldersnoeken

Vrijdag was het snoekendag met David. We kozen voor een groot Nederlands water, met bewezen grote snoeken. Althans voor anderen, helaas niet voor mij want ik krijg er geen voet aan wal. De talrijk aanwezige vissen laten zich niet vangen. Wij wijten het aan dressuur, maar misschien kunnen we er geen zak van. Kunnen we eigenlijk wel vissen?
Anyway, het was een mooie maar vrij koude dag op het water, maar tot ver in de namiddag kregen we geen snoek te zien. Eerst een tijd getrold met groot en klein kunstaas, diep en ondiep. Dan een tijdje veelbelovende stekken afgeworpen. Niks. Ook gevertikaald boven signalen op 8 meter diepte. Niks, buiten een tikje van een moedige snoekbaars.
Daarna terug getrold. En zie, aan m'n Mann's Megagrub (megagrote supertwister, 35cm+) pleegt een kleine snoek van zo'n 55 cm bijna zelfmoord. Hoe is het mogelijk dat ze dit kunnen binnen sloeberen?
We vissen zo verder en ik krijg iets verderop, net na het passeren boven een school aasvis, nog een venijnige aanbeet boven 8 meter water. Hij hangt niet, wilde dus alleen even proeven of de tanden scherpen. 'De herder van de school': merkt David op.
De dag is zo voorbij, en we kunnen terug. David moet het vandaag stellen zonder vis. Na de nu al legendarische lekkerbekjes tussenstop met spareribs aanvaarden we de terugweg om prompt de file in te rijden. Ik ben pas om 23u30 terug in Mechelen.
Ik slaap een paar uur en sta 's morgens vroeg al terug in de Nederlandse polder. Het doet deugd om samen met de reigers de smalle beekjes uit te peuteren. De koeien slaan het allemaal maar wat gade. Dit is pas echt vissen, mijn ding! M'n oppervlakte Spook laten ze met rust en schakel om naar een streamer. Na een paar honderd meter vind ik vis, en er volgen algauw enkele vissen tot zo'n 70cm. Lekker. Ik mis er minstens evenveel en nog meer, ze duiken met te veel bravoure op m'n streamers maar raken vlug onthaakt.
Wat verderop zie ik een grote pluk gras op het water drijven. Dit lag er vorige keer toch niet? Groen op drift. Ik vlei er m'n streamer naast en die word ogenblikkelijk binnen geslurpt door een mooie vis. Erg toffe dril, het beest geeft zich uiteindelijk gewonnen en ik trek hem aan het dyneema tegen de oever om hem te pakken. Eén slag maakt hij nog en het fijne Spiderwire snijdt zich een weg tot op het been van m'n geweekte wijsvinger. Godverd! Weer al een fout. Maar, ik kan hem meten op 91cm. Voor de polder een echt beste vis! Mooi Vandeplancke, die is binnen! M'n dag kan niet meer stuk!
Toch word die dag even later aan flarden geschoten door de komst van een boze beroepsvisser die me behoorlijk uitscheldt en me toebijt dat ik helemaal niet mag vissen in dit stuk water. Tja, én daar kom ik nu al drie jaar? Blijkt dat hij die ganse polder pacht... waarschuwingsbordjes zijn er blijkbaar te veel aan? Na een korte discussie en dreiging met de politie muis er toch maar vanonder... met de staart tussen de benen.
Dan maar op de tast naar ander water, buiten 's mans territorium? Dat is vlug gevonden en ik mag er zelfs met de gewone vergunningen vissen. Een half uur later leg ik een leuke snoek op de kant, m'n Guppy blijkt hier ook te werken. Het is hier groot genoeg om met de boot te vissen, hier kom ik dus nog terug.
Later, op de terugweg naar huis hou ik nog even halt aan een verloren slootje, geprangd tussen autosnelweg en een bos. Je rijd er zo voorbij. Een halve meter diep, maar er stonden drie reigers op wacht. Mooi teken. Een kwartiertje later heb ik reeds drie aanbeten gehad, en alledrie schoten ze los... Pfff... Streamers? Ik verwissel naar een kleine Storm oppervlakteplug en tik de zaak terug in het oppervlak. Prompt haak ik een leuk snoekje dat tijdens het pakken van het aas een eind de lucht in schiet. Fantastisch!
Vijf stuks snoek op de kant waaronder een mooie, leuke dag in de polder dus. Het lucht je op... een beetje adem halen dus.

maandag, oktober 23, 2006

Herfst?

Zou deze week de herfst beginnen? Of mischien word het direct winter?
Wat moet een mens nou met temperaturen van 20 graden eind oktober...
normaal kan je het niet noemen met bloeiende bloemen en nauwelijks verkleurende bomen.
Zaterdag zaten we in het Vrijbroekpark, Jan's kleine vissersopleiding! Het viel niet mee want hij had er geen zin in.
De kriebelende maden die ik had gekocht waren veel interessanter dan de onder water schuivende pen.
Ach ja, hoe zijn we immers zelf geweest? Heb jij nooit maden op een drijvend blad gelegd, ze de golven ingestuurd en ze nagekeken tot de wriemelaars zichzelf over de rand kriebelden, de gewisse dood tegemoet?

dinsdag, oktober 17, 2006

Adem halen 8

Gisterenavond had ik nog een groot uurtje over na m'n escapade naar het Vredegerecht. Het zonnetje deed me deugd maar eigenlijk is dat niet zo'n best snoekweer. Toch maar gegaan, genietend van de zonnestralen op m'n pas kaalgeschoren bol.
Een paar weken geleden had ik een paar Toads gekocht, uit de kluiten gewassen siliconen kikkers, een moord om er mee te werpen, maar ze zwemmen erg mooi. Dat vond ook een snoek van 85 cm die de kikker uit kant kwam halen. Dus ne een halfuurtje had ik al een vis en was er best tevreden mee, zo na het werk.
De verdere strooptocht langs het water leverde niks meer op, buiten een babbel met enkele sympathieke vissers.
De zon ging onder en ik naar huis.

maandag, oktober 16, 2006

Tnx!

Ik sta ook versteld van de hoeveelheid mensen die m'n exploten via deze blog volgen, en het doet me plezier dat jullie er blijkbaar iets aan hebben, of het op z'n minst leuk vinden om het te lezen. Da's trouwens de stimulans om er mee door te gaan.
Ook is het erg tof om aan het water aangesproken te worden door 'wildvreemden', die deze site blijken te kennen en er van genieten, leuk om kennis te maken met jullie!
Dus, bij deze, nogmaals thanks!

Adem halen 7

Zaterdagmorgen stond ik in alle vroegte in de nog altijd groene Hollandse polder. De geur van landbouw deed deugd na het afzien in de stad. Het viel me op hoe groen alles nog was, nog blaadjes aan de wilgen... Alleen het frisse morgenwindje deed er me aan herinneren dat het toch al midden oktober is.
In Bretagne had ik twee oppervlaktepluggen gekocht, waaronder een Heddon Spook. Ik kon het niet laten om er mee aan de slag te gaan. In combinatie met m'n nieuwe Fox Lure & Shad hengel zowaar prima licht te vissen. Het is erg plezant om je kunstaas de ganse tijd te zien werken, gestuurd door de subtiele tikjes uit die schitterende hengel. Ik trok dus v-sporen in de polder. Erg leuk.
Een uur of ving ik niks, tot ik aan één van m'n favoriete plekjes kwam aangewandeld. Langs de kroosrand knalde er vlak voor m'n voeten een 70-tiger op die Heddon, man ik sprong omhoog van het verschot, wat is dat explosief als een snoek iets van het oppervlak grist! Erg tof en twintig meter verder had ik er nog eentje, iets kleiner van formaat. Vijftig meter verder had ik een misser, de vis schoot langs m'n kunstaas door, en verdwaalde ook nog een tweede keer. Ik stapte verder maar in het terugkeren, tien minuten later had ik 'm wel te knippen. Haha!
Ik trachte de kou uit m'n lijf te verdrijven door een stukje te gaan stappen naar een andere stek.
Daar bleef het verbazend stil, maar ik kon zien dat er al gevist was. Na een halfuurtje klapte er een vis, zonder enige rimpel vooraf, vanonder een plukje overhangend gras op m'n kunstaas. Het was er geen dertig centimeter diep en toch lag die vis eronder, onzichtbaar. Het water kleurde donker, gasbellen spatten kapot, geur van bagger. Een echte bak! Die dan nog eens fel door de slip ging. Met m'n lekke liesbot wilde ik niet in het water gaan, stom van me, want na wat geklungel met m'n handen schoot de vis los. Meestal vind ik dat niet erg, maar nu kon ik niet laten m'n meetlintje te voorschijn te halen en een voorzichtige schatting te maken. Ik kwam op ruim één meter, één meter tien was wat overdreven. Godverdomme, een gemiste metersnoek in de polder, godverdomme!
Het bleef een paar honderd meter stil, maar iets verderop hadden ze er wel zin in, want voor de rest van de dag kreeg ik nog een tiental aanbeten, was de tel kwijtgeraakt, maar ik wist er nog een viertal te klissen, ook een grote baars griste de Heddon van het oppervlak.
Het viel op dat de kantjes het best gaven, geen enkele vis werd in het midden gehaakt.
Zalige dag, zonder meer, alleen jammer van die gemiste knoeperd.
De twee karperstaarten die in de vooravond naar me stonden te zwaaien boven het oppervlak maakten het plaatje compleet.

maandag, oktober 09, 2006

Hoop in bange dagen

Ja, hoop. Wat is er mooier dan je eigen kid aan de slag zien met een hengel? Dat hij scherp vist dat had ik al door, zelfs iets te scherp. Ik heb 'm een tweede hengel gekocht met een elastiek in. Tegen m'n principes, want je voelt de gehaakte vis niet, net als bungee dat ding. Maar hij vangt er zijn vissen mee, en de elastiek is tolerant!
Zaterdag ging het opperbest in het Vrijbroekpark. De ene brasem na de andere werd geland met sweetcorn als aas.
Plezier dat ie had. En dat maakt me blij.

Hoop op beter

Het wordt tijd dat ik eens iets vang.
Maar, dan moet ik wel gaan vissen natuurlijk.
Volgende week mischien?

vrijdag, oktober 06, 2006

Adem halen 6

Tja, het heeft deze week al lekker gewaaid. Dinsdagavond was het berenweer, met die lekker zware wind beukend op de goede kant.
Was op het werk net twee dagen 'hard werk' kwijtgespeeld door het stuk gaan van een server (geen back-up verdorie), en dan ben ik 's avonds om te luchten een uurtje gaan vissen. Ik dacht dat die wind wel goed zou zijn... maar ik heb helemaal geen beet gehad... nog geen volgertje.

maandag, oktober 02, 2006

I love Sandra

De voorspelling dat het slecht weer ging worden ging vorige week niet echt op. Daar zaten we dan op onze boot, traag driftend over een slome rivier. Alhoewel het overtrokken was werd het vrijdag toch broeierig heet.
We waren reeds aan de heldere rivier toen het nog schemerde, en dat is verrekt vroeg opstaan voor mij! De boot lag vliegensvlug op het water (we worden het aardig gewoon!). De eerste vissers die we zagen waren beroepsvissers. Honderden meters fuiken werden op hun boot binnen gedraaid, met veel krabben en hier en daar vis als resultaat. Later op de morgen kwamen we ze terug tegen en dan waren ze elektrisch aan het vissen in het kantje. Man, wat kwam daar paling in het net! Mag dit eigenlijk wel in Nederland? 's Avonds hoorden we van een andere kunstaasvisser dat de betreffende beroepsvissers helemaal geen recht had om op dat stukje rivier te vissen... Tja... Ook hadden ze daar vorig jaar een gekende snoek van 127 cm dood gevonden in één van die fuiken... Gromgromgrom!...
De eerste aanbeet kwam erg snel, en resulteerde in een vlug gelande snoek van 97 cm, ik kon er best mee leven. Hij slaagde er ondertussen wel in m'n favoriete Sandra aan de duistere diepten van de rivier toe te vertrouwen. Die was ik kwijt. We vereeuwigden de vis in het eerste morgenzonnetje. Het voorspelde veel goeds voor de aanstormende dag. Maar dat bleek een foute veronderstelling, niks volgde nog. We gingen stug door tot in de late namiddag maar geen snoek vond onze kunstaasjes nog de moeite.




maandag, september 25, 2006

Bretagne

Ik ben er met Marleen een weekje vanonder gemuisd. Bretagne was de bestemming, ontdekken de bedoeling. Ik had stiekem een hengeltje en een doosje kunstaas meegenomen, kon het echt niet laten. Met de bedoeling om hier en daar mischien een verloren uurtje te vissen. De prachtige rotsachtige kusten met extreem helder water waren dan ook erg uitnodigend. Een paar zeebaarsjes en een lipvis waren tijdelijk de klos.
Van onze uitstapjes onthouden we vooral het 'roze' in Ploumanach, de Chaos in Huelgot, de mooiste aquariums ooit gezien in Oceanopolis Brest, het cosy Roscoff en ons waarlijk leuke huisje met supersympa-eigenaar in Pleyber Christ.
Ik ga er zeker nog terug, zo mooi vonden we het daar.
Verderop ontdekte ik ook het riviertje de Elorn, met mooie forellen en een enkele zalm. Wordt vervolgd, want die moeten nog eens belaagd worden.

donderdag, september 14, 2006

De dertiende!

De dertiende, én onverwachte snipperdag voor David en ik. Bloedheet, maar gelukkig een heerlijk briesje aan de rivier. Na een uur hadden we al door dat het geen superdag zou worden. Alle soorten favoriete kunstaassoorten kregen een nat pak, maar geen snoek die er z'n tanden in plantte.
Na een uur of vier, pal op de middag kreeg David een nazwemmer die z'n Simonz shad een paar keer aantikte en hem uiteindelijk toch nam. David sloeg mis, met een grote kolk tot gevolg. Een kwartier later probeerden we het nog eens op hetzelfde plekje en direct kreeg hij een stevige beet. Een snoeiharde dril volgde en een mooie 106cm kwam uiteindelijkin het oppervlak.
Het kostte ons enige moeite om de vis terug te zetten, de dril had blijkbaar veel van 'm gevergd. Maar na een halfuurtje recuperatie op een strandje zwom hij met een stevige staartslag alsnog de diepte in. Oef, dat stemde ons gelukkig... stel je voor...
Rond drie uur namen we siesta met een uitgebreid etentje op het terras van een nabijgelegen restaurantje, om nadien een andere strook rivier te bevissen. We hakten door, en door tot het quasi donker was, zonder gevolg. Lichtjes verbrand en versuft door de felle septemberzon keerden we terug.
De dertiende, het kan béter, maar vooral véél slechter!

dinsdag, september 12, 2006

De dertiende?

Vorige zaterdag vroeg Jan om samen te gaan vissen. Nu hanteer ik het principe dat als hij bij mij logeert ik niet ga vissen. Maar nou vroeg hij het zelf... en dat kan je zomaar aan je laten voorbij gaan. Hij zei zomaar voor de vuist weg dat hij wel eens een grote karper zou willen vangen. We lieten dus het Vrijbroekpark met z'n kleine karpers links liggen en stoomden naar 'ons' Fort. Gewapend met één karperhengel, en twee broden. Er stond mooi zonnetje op het water, en dat moest genoeg zijn om enkele vissen aan het oppervlak te krijgen. Ik had 'm zelfs al beloofd om een Fanta uit de muur te draaien als beloning voor ons hard labeur ivm de grote karper die we op de kant gingen leggen! Maar, er was wel een fris windje die voor een rimpel op het water zorgde.
Ze waren er dus niet, de korsten bleven onaangeroerd. Noppes. Zelfs na een volledig rondje langs het water had ik nog geen karper kunnen spotten.
Toen zag ik plots iemand varen naar de overzijde aan de bunker en zelfs wat aas droppen op een strategisch plekje. Hé, dat mag niet bij ons, uitvaren, en het leek me ook nog iemand die helemaal geen lid was van onze karpergroep.
Ik nam poolshoogte, en ja die jongen had er net ene gevangen en was stilletjes toen ik er bij kwam staan. Pa en ma, en ook Jacky (die net als die jongen aan het Fort woont) stond erbij.
Ik gaf een slinkse opmerking over het ontbreken van de nodige karpervergunning en 3 milliseconden later ontsteekt Jacky in een vlammende scheldtirade aan mijn adres. Tjonge jonge, ik heb alle recht om er een opmerking over te maken en toch word ik de huid volgescholden. Het deed onverwacht verdomme veel zéér!
Op dat moment kwam er een blond mevrouwtje langs die vroeg of er soms iemand van ons met een zilveren Berlingo reed. Tja, ik natuurlijk! Het speet haar verschrikkelijk maar ze had er net haar auto in geparkeerd! En dat aan het Fort, waar niet eens doorgaand verkeer is. En het is niet zomaar een kein deukje!
Onze leuke namiddag was over. Meer dan. Geen karpers.

dinsdag, september 05, 2006

Phil's Fourties 2005!

Ik weet, 't is maar om dat ik niks vang dat ik het stellen moet met foto's van anderen!...
Nee hoor, ik wil jullie gewoon dit reeksje foto's van echte bakken niet onthouden. Nergens anders dan op deze site te zien... Geniet ervan.