Het pennetje

Met de verandering van het uur hebben we 's avonds een uurtje extra licht. Oef. Dinsdagavond straalde de zon zo heerlijk dat ik wel een uur naar het water moest! Ik werd er op het werk al piepnerveus van en wilde zo snel mogelijk weg. M'n penhengel en de kleine spulletjes stonden nog waar ik ze vorig jaar had neergepoot. En ik vond in m'n voorraadschuif nog een overgebleven blikje mais. Visseeeeeen jahoeee!
Het Vrijbroekpark lag er helemaal verlaten bij, ik dacht dat ik niet de enige zou zijn.
Het kleine pennetje - dat ik ooit van Jacques kreeg - stond nog op diepte ingesteld, dus vlug één maiskorreltje op de haak en indalen maar!...
Ik had een uur te gaan en vol verwachting stond ik de dingen te overzien. Een warme avond. Hop pennetje weg en de eerste brasem van het jaar was een feit. Er volgden er nog drie waarvan één een hele mooie was. Het pennetje zien ondergaan was al genoeg voor deze dag, meer moest het niet zijn. Net tegen donker had ik nog een bonus in de vorm van een kogelrond schubje van een kilootje of vijf. Hij was z'n mooi oranjegeel winterkleedje nog niet kwijt en ook z'n lippen waren nog in perfecte staat. Mooi!
Zo, dan ga je tevreden naar huis hé? Raar dat je in tijden van 'veertigponders' met een gelukkig gevoel toch een tienpondertje kan terugzetten...

Gisterenavond kon ik m'n uurtje plezier nog eens herhalen, dus stress in de auto om er zo vlug mogelijk te zijn! Er kwamen donkergrijze wolken aanzetten en 'k verwachte een zware bui. De brasems deden het niet, het bleef dan ook stil. Het enige geluid kwam van de trage regen en een zo nu en dan passerende jogger.
Pas toen de plensbui in alle hevigheid losbarstte kreeg ik een mooie wegzeiler, resulterend in een kleine brasem, vol zwarte schimmel. Bijna had ik hem uit z'n lijden verlost. Direct erna terug een tikje, had ik het goed gezien? Ja, een trage wegloper, béng met die hengel, weer een kleine karper? Nee, zo bleek het een 5 minuten later. Het was één van de betere vissen van het water. Ik schatte hem een goede 10 kilo. Véél zwaarder zwemmen ze er trouwens niet rond.
Z'n beide mondhoeken waren zo erg ingescheurd van vroegere sleurpartijen dat ik medelijden met 'm had. Ik vond met moeite m'n haakje tien terug in het verwrongen muiltje. Traag zwom hij terug weg.
Ik had drie kwartier gevist, was druipnat, het werd donker, en het was tijdje voor een zakje friet bij Frituur Lucienne!

Phil's Veertigers 2005_1

Tja, een mens word er stil van. Laatste vrijdag hadden Phil en ik, bij Geert Baillevier thuis een erg gezellig etentje... enne onvermijdelijk praten we dan ook een beetje over grote vissen hé... en tja... wat een reeks grote vissen heeft de Phil weer gevangen in 2005. Bijna twintig veertigers in België alleen al, met de 'Engelse' als monster vijftiger er als kers op de taart bovennop! Well done maat!...
Hieronder een paar echte mooie... De rest krijg je een andere keer wel, als ik zelf niks gevangen heb!

Seizoensstart!

Ouf, ik ben zondag 19 maart voor een eerste sessie uitgepakt op het Fort van St. Katelijne, het was 's smorgens flink koud in die flauwe mist en het kille briesje. Dat briesje stond de verkeerde kant uit, vond ik, dus dat stond me niet echt aan! De watertemperatuur was op 50 cm diepte en 2 meter uit kant net 5 graden... Ik had het iets hoger verwacht.
De drie hengels lagen algauw strategisch geplaatst, twee ervan op de bewezen hotspots van voorjaar 2005, en één hengel op een nieuw gekozen plekje ergens tussenin. Het bleef stil tot rond de middag maar net voor de zon door de wolken piepte kreeg ik een vlugge zakker op notabene de nieuwe stek. Ach leuk, maar 'k was wel gigantisch te laat wegens een hete koffiemok in de ene en babbelde gsm in de andere hand. Na het aanslaan voelde ik wat takkerij en de vis schoot te vlug los. Blijkbaar erg slecht gehaakt. De eerste run van het jaar en direct los...
Wat later rond 13u kreeg ik een run op rechts, net nadat ik de hengel had heringeworpen, iets verder uit de kant. Het bleek een schub van 14kg, waar ik erg blij mee was, maar ik dacht dat ik hem herkende. Zoveel verschillende schubs zwemmen er immers niet rond. Later zag ik op m'n computer in m'n fotobibliotheekje en verdorie daar was ie. Vorig jaar had ik 'm ook, eveneens op m'n eerste sessie van het jaar maar dan als derde vis, en zelfs ook in het weekend van de 20ste maart, dus met één dagje verschil... Straf hé!...
Ik maakte wat foto's op de mat en met de zelfontspanner (maar dat wilde nie best lukken!) en zette het beest terug. Ondertussen was het lekker warm geworden en kon ik voor de rest van de namiddag lekker suffen in 't voorjaarszonnetje. Dat deed deugd! We zijn gestart, jahoew!

Streamerhead

Om m'n grote streamers wat verder te kunnen werpen met m'n spinhegel wilde ik gisteren een soort 'head' in elkaar knutselen. Een suspenderend werpgewicht, dus erg traag zinkend. Experimenten met een combinatie van kurk en lood mislukten omdat je in verhouding erg véél kurk nodig hebt tegenover lood.
Eerst dacht ik aan balletjes met lucht in, gecombineerd met lood, maar uiteindelijk heb ik kopjes gemaakt in meranti hardhout, met daarin zoveel lood dat het zaakje zacht suspenderend wegzinkt. Afgewerkt met een oogje en wat epoxylak ziet het er voorlopig zo uit. Ik kan er mee leven, nu nog snoeken vangen!