Maandagavond was ik vroeger thuis, een uurtje vissen dus! Een lokaal meer dicht in de buurt, waar ik al een paar maanden niet meer was geweest om te vissen. Ik koos voor de rood-witte Sandra, omdat die me daar al vis heeft opgeleverd. Het mocht niet baten, de vis lag stil. Maar het warme ondergaande zonnetje deed deugd, zeker als je beseft dat het wel eens de laatste mooie dagen van het jaar kunnen zijn.
Tegen donker vond ik een klein dood snoekje. Althans, ik dacht dat ie dood was. Hij lag op z'n kop in de golven te dobberen, zielig, maar er zat nog wat leven in. Een grote snijwonde op z'n kop. Aalscholvers, of een boot?... Ik heb 'm uit z'n lijden verlost, maar kon het niet over m'n hart krijgen om 'm mee te nemen om op te eten. Het zijn ten slotte mijn vriendjes.
dinsdag, oktober 31, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hoi Geert,
Ik weet niet of je me nog herinnert maar ik heb je een paar maanden geleden geschreven ivm de Leuvense vaart en een paar foto's gestuurt van onze eerste vissessie aldaar.Buiten de 2 mooie vissen (15 kg) in het begin hebben we niks meer gevangen!!?? Het kanaal lijkt wel dood de laatste maand! Maar we blijven doorgaan. Heb jij nog iets gehoord over karpervangsten? Ga jij nog karpervissen dit jaar of heb je nog karperplannen? Ik volg je avonturen op de voet , echt een leuke blog!
PS Ben zeer tevreden over de jouw aanbevolen fotocamera.
Groetjes,
Boris van der Heijden
Een reactie posten