Het word traditie

Dinsdagavond word traditie. Ademhalen! Na een zware creatieve dag op het werk wil ik nog eens met m'n voeten in het water. Waadpak mee, een tang, fototoestelletje en hengel met één jerkbait. M'n Guppy.
Veel volk aan het water waardoor het ineens een stuk kliener word. Op een stuk waar ik niet eerder vistte haak ik een vis van ongeveer 80 cm. Na wat geknoei, want dat is het als je tot je middel in het water staat, laat ik hem terug gaan. Goed begin! Ik loop het water af en sta versteld van de hoeveelheden speldaas, voer voor onze snoeken. Er staat een schraal windje maar de flauwe zon en m'n neopreen pak maken het aangenaam in het water. Ik krijg een tweetal harde tikken maar de snoeken zetten niet door.
In een hoekje krijg ik terug een doffe tip, en de tweede worp laat het snoekje uit de rieten stuiven om vol op de Guppy te schuiven. Erg mooi als je het ziet gebeuren.
Dan blijft het wat stil en tweehonderd meter verder komt er terug een snoekje uit de diepte. Een witte flits als hij het aas grijpt. Mis! Maar hij is dol en geeft niet op, drie keer valt hij aan vlak voor m'n voeten en uiteindelijk heb ik 'm te knippen. Jongen, je was klein maar erg dapper!
Gestopt rond 22u30 maar 'k was pas thuis rond 1u30, wooof, als een visser zoals ik aan de praat gaat met andere vissers... Tja.

Seizoensopening

Zondag op om 4u15, wat vroeg is voor me. Snoekbaarsvissen in Nederland! Want dit weekend is het roofvisseizoen terug geopend. Ben had me uitgenodigd om samen met z'n pa een poging te doen om een paar snoekbaarzen te verleiden. Dat wilde best lukken, alhoewel het een moeilijke start kende. Plots schoten de vissen in aktie en werd overal vis gedrild. Maar rond de middag was het feest over. Een 15-tal mooie snoekbaarzen waren de klos. Eén ervan spande de kroon, Ben had er een ferme dril aan want zo'n beest geeft zich niet zo gemakkelijk gewonnen als een snoek van dat slag. Toen hij bovenkwam dacht ik direct: 'Dit heb ik nog nooit gezien'. Zonder enige stress werd het beest geland en gemeten. 90 hele centimeters snoekbaars, een waar kasteel! Wat is zo'n dier impressionnant! Op de foto zie je dat niet zo, want den Ben is immers ook een best impressionante kerel. Een topvangst, en hij was er ook wat high van. Een PB, Kick chapeau!
De middag bracht ons een uitstapje op de wal, om te buurten bij enkele bevriende Fransen. Erg fijne mensen, een paar flessen champagne werden geopend en we dronken op het goede gezelschap, straffe verhalen, exotische bestemmingen, en natuurlijk op de roofvis. Ganzeleverpaté en droge salami op brood maakten het af. De Fransen hadden allen geneugten van thuis bij tijdens hun vakantie in Nederland.
Terug op het water, andere stekken werden gezocht, gevonden en afgevist maar het mocht niet meer zijn. er werd niks meer verzilverd. Halfweg in de namiddag besloten we terug te gaan, en tijdens het binnenlopen wat te trollen met snoekbaarsplugjes.
Ben had algauw een minisnoekje, een 'aasvis' zou Jacques een beetje lachend opmerken.


En net voor het binnenlopen aan de trailerhelling klopte er iets op m'n diepgevoerde plugje. Vastgelopen? Nee hoor, het snoekbaarshengeltje gaf een prachtige dril maar de snoek had geen kans. Ik landde hem met de hand en je zag het meteen, een beste meter. Dus, 106cm mooi in de boot. Wat een afsluiter van deze prachtige openingsdag van het nieuwe roofvisseizoen. De boot werd getrailerd, gepoetst en op de kant gezet. En het eerste pintje werd besteld. Kutbier dat wel, dat Nederlandse fluitje. Maar, we gaven een toast op de mooie dag...

Terug adem halen 5

Wat kan je anders doen dan een spinhengel grijpen als je niet veel tijd hebt? Was al wat laat van het werk af, en kon het niet laten om buiten wat af te koelen. Een zware baitcaster, onthaaktang, m'n kapotgebeten Guppy en een extra plug mocht er iets kwijtraken. Meer had ik niet nodig voor een kort avondje vissen. Ach, misschien de vijfde worp en ik had een volger tot vlak voor m'n voeten. De snoek schrok van m'n verschijning, maakte rechtsomkeer en schoot weg. Kans verkeken dacht ik. Een kort worpje vooruit bracht de snoek terug in het oppervlak maar hij miste m'n Guppy. Derde worp en nu ging hij er volledig voor, prachtig! Een kort gevecht een een vis van +/-80 cm kon even later probleemloos teruggezet worden. Hij schoot er als een raket vandoor. Wat zijn ze heftig op dit moment van het jaar...
Iets verderop, op een plekje waar ik eigenlijk nog nooit gevist had, kreeg ik een harde aanbeet, maar de vis schoot vrijwel direct los. Spijtig, maar er was er al eentje op de kant, het kon de pret niet meer drukken.
Het bleef wel een tijdje stil, maar tegen de schemering haakte ik er eentje op maximum werpafstand. Hij kwam m'n aas halen in het oppervlak. Leuke dril en het snoekje van een goeie 70 cm zwom even later terug...
Ik ging tevreden naar huis, dit is pas vissen! Kort uithalen, en je niet druk maken om het resultaat. Als er maar actie is, en je het gevoel hebt dat je goed bezig bent...



M'n kapotgebeten zelfgemaakte Guppy, net één jaar oud.

Visbroed_4

M'n drie overlevenden in de bak doen het prima. Ze groeien flink, en ik kan niet wachten om te zien of het nu brasems al dan niet karpers zijn. Anayway, als ik ze groot krijg dan gaan ze terug naar hun ouders. Ben ik nu een pleegmoeder, of een kinderopvang?...

Op z'n retour

Dit is de magere snoek die ik een maand of wat terug ving, in 't gezelschap van Ben. Of het arme dier is op z'n retour, of ze was net afgepaaid. Toch leuk om eens een wat langere te vangen in België. Zoveel zwemmen er ook niet.
Dit weekend werd er niet gevist, 'k had er eens geen zin in. Ben ik aan het aftakelen?...

Nieuwe boot!

Woensdagavond kochten David en ik bij een uiterst sympathiek Belgisch koppel een nieuwe, weliswaar tweedehandse boot. Een volledig nieuwe boot is voor mij financiëel niet haalbaar. De alu boot zal het ons zal toelaten om wat meer water te bestrijken, en mobieler te zijn.
En wat meer ruimte en stabiliteit is ook natuurlijk niet verkeerd.
Het is een Sylvan Sporttroller 1600 op een Riba kanteltrailer geworden, met een Honda 30 pk erachter. Het nieuwe roofvisseizoen kan er niet gauw genoeg zijn.
Yahoooo!...

Lekkerbekkies

Gistermorgen een monsterfile geslikt om in Nederland te vissen. Jacques zat me monter op te wachten. En ik voelde me al direct in vakantiestemming. Na de gebruikelijk updates van info en gossip togen we op stap. Een emmertje particlemix werd verstrooid op strategische plekjes. Even een uurtje pauze en na het verorberen van een lekkerbekkie (verse gebakken wijting of toch zoiets) en een broodje gerookte makreel lieten we onze pennetjes zakken in het poldervaartje. Erg leuk dit, en rustgevend. Het deed me aan m'n jeugd denken!
Jacques mistte er al vlug eentje, vals gehaakt. De eerste stekken gaven wel activiteit, bellen, maar geen aanbeten. Wat later ving Jacques toch een kleine grassie die hij vlot liet terugglijden.
Op een nieuwe stek op een brugje wat verderop zeilde m'n pennetje direct opzij en na de aanslag kwam een mooie grassie als een raket uit de plompen tevoorschijn. Even later had Jacques er ook een van hetzelfde slag, mooie vissen van rond de tachtig cm. Die aan dit licht materiaal tussen de plomp prachtige sport geven! Het fotograferen van een graskarper is niet zo eenvoudig, dus ze gingen onmiddellijk terug, deze toch tere vissen. Super.
Het begon weer mottig te regenen en we bliezen de aftocht... Hij had Jupiler gekocht als apero. Syl kookte zoals gewoonlijk, gewoon voortreffelijk! Dat kan dus tellen. Toffe dag, zoals altijd met Jake!...

Visbroed_3

Oei, m'n zorgvuldig samengezochte eitjes uit het Fort zijn beschimmeld. Ik heb de stinkende troep dan maar door het toilet gespoeld. Ik heb slechts drie overlevenden in de bak, die het zo te zien prima doen en ook groeien.
Als ik deze groot krijg dan is het al een bescheiden triomf, en een reden om het volgend jaar beter te doen! Nu maar hopen dat het karpers zijn, en geen brasems...

Grassies

Vrijdag had ik vrij en ben ik nog eens met Jacques op stap geweest, op zoek naar nieuwe horizonten. Ik voelde me ziek en verward, troebel in het hoofd, maar besloot ons korte afspraakje toch te laten doorgaan. Vistijd is immers goud waard, en is misschien ook helend.
Dat bleek ook met de vangst van twee mooie graskarpers van rond de vijftien kilo. Wat later haakte Jacques nog een kleinere vis, maar ik kon niks meer versieren, de vissen waren blijkbaar verstoord. We trokken nadien naar een ander watertje waar een aantal vissen in het oppervlak vonden. Jacques had na een klein half uurtje een mooi spiegeltje en ik haakte een betere vis, die ik herkende van een eerdere vangst. De vis was zo beschadigd van het heftige paaien dat ik het zonde vond om opnames te maken en 'm te wegen. Hop terug dus. Zonder die beschadigingen was dat wel een mooie dertiger vond Jacques!
Om vijf uur vloog ik naar school om Jan op te halen en om ons weekend samen te starten.
's Avonds was ik goed ziek en dat is nu nog geen haar beter. Pff...
Ik krijg geen treffelijk woord uit m'n hoofd geperst, maar de foto's wil ik jullie niet onthouden.

Visbroed_2

Tja, m'n visbroed dat zo goed verzorgd word, heeft de geest gegeven. Geen idee waarom, aan de temperatuur en de hoeveelheid licht zal het echter niet liggen.
Maar, er zwemmen al terug nieuwe visjes rond in de bak en nog steeds zijn niet alle eitjes uitgekomen. Ik zie het dus allemaal gebeuren, maar wat overleefd zal vertroeteld worden!

Broed_1

Maandagavond heb ik tussen de net afgepaaide karpers en brasems wat groen en wortels afgesneden, en meegenomen naar huis. De buit werd ondergebracht in een grote transparante plastic container, en voorzien van voldoende licht. Op m'n appartementje is het algauw een stuk boven de twintig graden en voor het uitkomen van de eitjes is dat natuurlijk een plus!
Groot was gisterenavond m'n verbazing dat tussen een hoop stinkende en beschimmelde eieren ook al wat minivisjes rondzwommen! Deze morgen waren het er trouwens al meer! Ze zijn mischien een milimeter of vier lang en nauwelijks waar te nemen.
Als ik deze in leven kan houden worden dit mischien de opvolgers van...
Let's hope!... (wordt vervolgd)