Het bleek dat uitgerekend zaterdagavond net dertig jaar geleden was dat Stef Michiels met karpervissen was begonnen. Samen met Ben Van de Linde en Gunther Wigy besloten ze om een verjaardagssessie te vissen op de Montreal, het water waar het voor de Stef en z'n karpervissende pa ooit allemaal begonnen was... Toen ik er laat op de avond aankwam waren er al een achttal vissen gevangen, en bleven de biepers maar acte-de-presence geven! Héél leuk en gezellig daar, met merguezkes en brochettes, Jupiler, champagne, cola en vooral erg goed gezelschap! Wat een bende vrienden zijn dat! Ik slaagde er trouwens nog in om door Bart's stoeltje te zakken. Typisch, ik raak nooit ergens weg en nou was het net zo, ik lag maar om 1u30 in m'n bed. Een te lange dag dus, en dat mocht ik 's morgens voelen...
Ik besloot om gewapend met 2 broden naar het Fort te trekken. Mischien kon ik een verdwaalde karper zover krijgen dat hij in m'n net zwom. De vissen waren uiterst actief, zaterdag volop zon, zondag naderend onweer... ze sprongen dat het een lieve lust was. Ik had eindelijk eens het geduld om langer te wachten nadat ik een half brood gevoerderd had. Meerdere brede toeters verschenen aan de oppervlakte.
Korst gepresenteerd en tien seconden later was ik al aan het drillen. 13,4 kg spiegelkarper, puik! Er begon dus zowaar nog schot te komen in m'n visweekend. Efkes later had ik als bonus een 14,4kg spiegel op de zelfde stek. Deze gaf zich niet zomaar gewonnen en door de lage waterstand bleek hij niet eenvoudig te netten.
Een half uur later, toen het al begon te onweren, kon ik nog zo'n voorzichtige azer strikken. Tergend lanzaam slurpte hij m'n korst naar binnen en een geweldige waterexplosie volgde toen ie door had dat hij gefopt was. 16,8 kg spiegelkarper. Ik herkende hem direct als een vis die ik vorig jaar ergens in de zomermaanden ook had. Met de zelfontspanner slaagde ik er in om er een fotootje van te nemen, op een droog plekje onder een eik.
Het regende ondertussen behoorlijk stevig en de karpers gaven het op aan de oppervlakte. Naar huis dus. Ach nee, ik had nog een kunstaashengel in de auto liggen en en passant ving ik vooraan aan het brugje nog een snoek op een zelfgemaakte streamer. Die was welkom, wel wat klein maar dat gaf niks. Op de zelfde plek waren enkele karpers aan het azen in een modderhoekje. Het broebelde en bruiste op meerdere stekken. Dat waren echt vissen op een presenteerblaadje. Doosje mais opgetrokken en vlug twee strategische voerstekjes aangelegd. Pennetje gemonteerd en uitgelood, dat ging vlug en op het moment dat de eerste vis de mais aan het opspitten was lag ik er al vlak naast met m'n aasje. Schokkerig verdronk de dobber, een grote brasem was het gevolg. Dus geen azende karper maar brasem, achzo. Alléhop, dan toch maar naar huis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten