Toch nog resultaat

Zaterdag vonden David en ik nog eens de tijd om met de boot op stap te gaan. Ik stond om 4 uur 's morgens op, om op dat vroege uur het Brielse Meer onveilig te maken. Slaperig trailerden we de boot, maar we waren vol enthousiasme om snoek in de boot te krijgen... Tegen de middag aan bleek het niks te worden, niks te zien, niks gevoeld. Nadien zijn we gaan pionieren, op zoek naar nieuwe horizonten, om de volgende keer eens een nieuw water aan te pakken. De Brielse Maas is na al die tijd voor mij een flinke kuitenbijter gebleken!
Het bleek dat uitgerekend zaterdagavond net dertig jaar geleden was dat Stef Michiels met karpervissen was begonnen. Samen met Ben Van de Linde en Gunther Wigy besloten ze om een verjaardagssessie te vissen op de Montreal, het water waar het voor de Stef en z'n karpervissende pa ooit allemaal begonnen was... Toen ik er laat op de avond aankwam waren er al een achttal vissen gevangen, en bleven de biepers maar acte-de-presence geven! Héél leuk en gezellig daar, met merguezkes en brochettes, Jupiler, champagne, cola en vooral erg goed gezelschap! Wat een bende vrienden zijn dat! Ik slaagde er trouwens nog in om door Bart's stoeltje te zakken. Typisch, ik raak nooit ergens weg en nou was het net zo, ik lag maar om 1u30 in m'n bed. Een te lange dag dus, en dat mocht ik 's morgens voelen...


Ik besloot om gewapend met 2 broden naar het Fort te trekken. Mischien kon ik een verdwaalde karper zover krijgen dat hij in m'n net zwom. De vissen waren uiterst actief, zaterdag volop zon, zondag naderend onweer... ze sprongen dat het een lieve lust was. Ik had eindelijk eens het geduld om langer te wachten nadat ik een half brood gevoerderd had. Meerdere brede toeters verschenen aan de oppervlakte.
Korst gepresenteerd en tien seconden later was ik al aan het drillen. 13,4 kg spiegelkarper, puik! Er begon dus zowaar nog schot te komen in m'n visweekend. Efkes later had ik als bonus een 14,4kg spiegel op de zelfde stek. Deze gaf zich niet zomaar gewonnen en door de lage waterstand bleek hij niet eenvoudig te netten.
Een half uur later, toen het al begon te onweren, kon ik nog zo'n voorzichtige azer strikken. Tergend lanzaam slurpte hij m'n korst naar binnen en een geweldige waterexplosie volgde toen ie door had dat hij gefopt was. 16,8 kg spiegelkarper. Ik herkende hem direct als een vis die ik vorig jaar ergens in de zomermaanden ook had. Met de zelfontspanner slaagde ik er in om er een fotootje van te nemen, op een droog plekje onder een eik.


Het regende ondertussen behoorlijk stevig en de karpers gaven het op aan de oppervlakte. Naar huis dus. Ach nee, ik had nog een kunstaashengel in de auto liggen en en passant ving ik vooraan aan het brugje nog een snoek op een zelfgemaakte streamer. Die was welkom, wel wat klein maar dat gaf niks. Op de zelfde plek waren enkele karpers aan het azen in een modderhoekje. Het broebelde en bruiste op meerdere stekken. Dat waren echt vissen op een presenteerblaadje. Doosje mais opgetrokken en vlug twee strategische voerstekjes aangelegd. Pennetje gemonteerd en uitgelood, dat ging vlug en op het moment dat de eerste vis de mais aan het opspitten was lag ik er al vlak naast met m'n aasje. Schokkerig verdronk de dobber, een grote brasem was het gevolg. Dus geen azende karper maar brasem, achzo. Alléhop, dan toch maar naar huis!

Adem halen 4

Gisteren, op de warmste dag van het jaar, sleurde ik mezelf met liesbotten aan naar het water bij me in de buurt. Ik hoopte ondanks de hitte toch nog snoek te kunnen vangen, zag het als een soort weddingschap met mezelf. Op het eerste water had ik donders veel concurentie met horden zwemmer-zonnekloppers van allerlei allooi. Ik was het gejoel al na een kwartier bitterbeu, maar had toch een goeie stek uitgekamd, weliswaar zonder beet...
Op naar de volgende put, waar het verdorie nog erger was, een half uurtje gevist en wegwezen van die druktemakers. Op het derde water was het heel wat rustiger, en ik kon uitblazen na de zware dag op het werk. Bah, niet dat we veel werk hebben hoor, only the heat is killing me.
Uiteindelijk wist ik door m'n vertrouwde Sandra erg agressief binnen te vissen een beet uit te lokken, en deze vis ging er erg pittig tegenaan! Leuke korte dril, vis in close-up op de foto, weddingschap gewonnen! Vanop het terras vang je geen vis.

Adem halen 3

Een mens kan niet op z'n appartementje zitten smelten in dit warme weer. Ik moest eruit. Buiten! Maar ook aan het water zat ik maar wat te suffen. Zelfs de karpers deden het erg rustig met dit erg warme weer. Was het nou dertig graden of niet? Hier en daar strooide ik enkele korsten op het water, maar er kwam aanvankelijk weinig actie. Eén vis werd gemist, ik sloeg verkeerd en haakte prompt éen van de eiken langs de kant. Sufferd. Ook aan de obstakels waren de vissen niet happig naar een broodkorstje.
Dat veranderde toen de zon wegzakte en ik kon op korte tijd op drie verschillende stekjes m'n namiddag goedmaken met een afgetakelde quasimodo schubkarper van 13,1kg, een vis die waarschijnlijk normaal veel meer weegt. Op het eind van z'n levensdagen? Nadien kwam er een mooie 13kg spiegel op de kant, die op de plaat werd gezet door Rik, de viswachter van ons Fort. En als afsluiter van de dag presenteerde ik een korstje aan een koppeltje karpers op een andere stek. Eén van de twee was best een erg grote vis, de andere een baby. En ja, wie was de rapste in het wegwerken van het stuk brood? Anyway, het spiegeltje van een kilotje of 5 was welkom, Rik kwam er net terug aan van z'n ronde en stond er wat verwonderd bij, ik had er weer eentje. 'En dan nug met de kuurst' voegde hij er nog snuivend bij!... Ik smeet de stinkende mat en het vette net in de auto, draaide een koude Fanta uit de muur en reed huppeldepup naar huis.

Adem halen 2

Gisteren wilde ik terug, mischien een gigant aan de haak slaan? Het avondzonnetje deed deugd, maar ik kwam tot de ontdekking dat m'n liesbotten erg aan het lekken gingen. Fris aan het ene been! Ik ben dus aan een nieuw paar toe.
Duizenden insecten zoemden over het water, zelfs een soort sedges... erg knap!

De snoeken hadden geen zin in een Guppy Jerkbait dus haakte ik eens wat anders in de speld. De X-Rap Jointed moest het doen. Brand new kunstaas met een erg mooie actie. En suspenderend! Je kan 'm dus laten stilhangen in de waterlaag die jij wil.
De snoeken wilden die plug ook wel want ik ving er twee. Een mooie van een stuk in de 80, die ik direct terugzette, er was niemand te bespeuren die een fotootje kon nemen. Laat op de avond, tegen donker aan, had ik nog een mooi gekleurd kleintje die door de plaatselijke jeugd werd vereeuwigd. Die hadden nog nooit zo'n snoek gezien. Tja. Playstation & Skating.

Adem halen

Gisterenavond nodigde Luc me uit om met de boot op het kanaal te vissen. Wegens tijdsgebrek liet ik verstek gaan, maar laat op de avond wilde ik toch nog efkes naar het water. Ik haakte een goeie vis op m'n eigen jerkbait, maar die schoot na enkele tellen los. Pech dus, meer dan.
Duizenden kleine visjes ploeterden zich door het wier, resultaat van de paai der brasems, voer voor de aanwezige roofvis. Het laatste zonlicht streelde en dit bloementrosje liet zich gewillig verleiden tot een mooie pose.

Lough Derg 2

Nog enkele sfeerbeelden van ons verkouden reisje die ik jullie niet wilde onthouden. De zon moet u er echter zelf bij denken! Belet de kapotgebeten zelfgemaakte Guppy-jerkbait. Dat word zowat m'n lievelingskunstaas want ook op het vasteland blijkt het een vanger door z'n lekker dronken zwieberende actie.
De meivlieg op de foto landde op m'n kleren, en na wat proberen kreeg ik het beestje toch nog mooi op de foto. Het water lag er bij tijd en wijle vol van, prachtige insecten in allerlei kleuren van olijfgroen over geel tot bruin beige gestreept. Dit had ik nog nooit gezien.

Phil's Favourite

Dit is een rigje waar Phil Cottenier veel mee viste op) dressuurwater.