Op zoek naar snoek

Woensdag zijn we nogmaals het grote water op gegegaan met de bedoeling onze snoeken op erg diep water te zoeken... vlak bij de trailerhelling lag al een mooi diep stuk van 10 meter plus. Enkele scholen prooivis waren vlug gevonden en het vertrouwen was skyhigh. Het mocht niet baten, want de ganse dag hebben we geen knabbeltje of knauwtje aan ons kunstaas gevoeld. Zowel shads of vertikaalpluggen werden genegeerd... dan maar effe geprobeerd met aasvissen (ik had er vier meegebracht) maar dat was ook een zeperd.



Niks gevangen dus, maar het weer was ons redelijk goed gezind, alleen tegen de avond en in de wind werd het wat ruiger.
Na het obligate restaurantbezoek stond m'n auto defect. Alle leven was uit de batterij gezogen. Ik vond er niks beter op dan de batterij van de electromotor op m'n schoot te nemen, de startkabels via m'n open raampje door 't kofferdeksel te steken en te koppelen aan de lege batterij, en zo naar huis te karren. Het lukte wonderwel maar ik was de dag nadien wel zo ziek als een snoek met levend aas-astma...

Ziek zijnde viel m'n zaterdagse afspraak met Luc Van Litsenborg ook al in het water. Het plan was om een lokaal kanaal met een bezoek te vereren, om er de snoekbaarzen te gaan pesten. Nou, ik zat me helemaal te ergeren dat ik door m'n gezondheid niet mee kon. Dan maar in de namiddag een goed ingeduffeld bezoekje gebracht aan de Opendeurdag van Hengelsport De Goudvoorn in Mechelen, een winkel waar ik graag mag komen. Gunther Wiggy deed er de karper demonstraties, Albert Dinard zat er naast voor de vliegbinddemonstraties, en dat was best gezellig. Gunther en Stevee zaten de hele tijd te vissen naar welke rig nou laatst het verschil maakte voor Phil Cottenier. Ik had namelijk m'n mond voorbij gepraat... maar met de lippen stijf op elkaar kon ik verder onheil afwenden!...

Zondag werd de snoekmicrobe in het genezingsproces te sterk en ik moest er uit. Buiten! Jan Walraeve reed mee naar de polder. Het was best zacht mooi weer maar de snoeken deden het in deze polder niet... Jan viste met spinners en pluggen, en ik ging aan de slag met de streamers die hier ergens hieronder staan afgebeeld. Jan kreeg jammer genoeg geen vis gehaakt en ik moest het stellen met een vis van rond de zestig. Wel verspeelde ik eerder een mooie vis vlak voor m'n voeten, ik was met deze al heel tevreden geweest!
Kilometers werden afgewandeld maar 't mocht niet baten, ze lagen stil. Of wij kunnen niet vissen, dat zal 't wel zijn?
Na een stevige kop erwtensoep in een naar hondestront stinkend cafeetje bolden we huiswaarts. Tja, het is een winter waar er voor mij geen resultaten vallen... het word wat pijnlijk... er moet iets gebeuren!