maandag, augustus 24, 2009

Ardeche 2009


Feederen in een gierende stroming...

Net terug van een aangename en erg rustige gezinsvakantie aan de Ardeche. Vanzelfsprekend werd er niet veel gevist. Maar dat kriebelt, u kent dat wel, en er waren twee feederhengels met de bagage meegesmokkeld. Plus een minitasje met de kleine broodnodige spulletjes. Blikmais en stokbrood moesten als aas volstaan.
Ik beging de fout om m'n vliegvismateriaal thuis te laten want dat bleek later de enige techniek om de schuwe bergstroomvissen op een efficiënte manier slim af te zijn.
Ik dacht kopvoorn en barbeel te vangen op de Ardeche en de Rhone, wat een tegenvaller. De Rhone stroomde als een gek en de Ardeche lag werkelijk vol met kano's. Duizenden! Twee namiddagen gevist zonder enige beet...


Machtige Rhone, machtige vissen, maar waar?...

's Avonds op stap gaan met korstjes als aas was wél een succes. Freelinend in de stroming met fijn nylon werkte perfect en zo kwam ik na gedegen sluipwerk alsnog aan een aantal mooie kopvoorns. Maar eens je in zicht kwam was je gezien!...


Leuke kopvoorns met het korstje

De mooie barbelen die ik zag zwemmen en flanken gaven verstek.
Jan dacht het allemaal beter te kunnen en probeerde met zelfgemaakte speer enig avondeten te spiesen. Papa moest 'm hongerend huiswaarts rijden. Het plezier was er niet minder om!

De Ardeche. Een rijke fauna en flora voor diegene die het wil zien en ook het kleine eert... Veel en lekker eten... de wijn deed de rest...


Jan doet het alternatief...


Driftend met het korstje...



Wonderlijk grote insecten en vlinders...



Wanneer je het kleine niet eert...



Wondermooi visje, het bermpje...

maandag, augustus 03, 2009

Grouper

Terwijl ik me al opwind over een winde (van een kleine halve meter), zo vangt Jacques wel eens een wat grovere baars! Meer kan u zien én lezen in z'n nieuwe boek 'Als het Vissen in je Bloed zit'...
Zie en bestel op: http://www.alshetvisseninjebloedzit.nl


Daar valt niet veel aan toe te voegen, hé?...

zaterdag, augustus 01, 2009

Winde

Wat een warme zomerdag langs een riviertje! Struinend met de lange werphengel, met korst en blikmais als aas. Ik had al twee brasems op het korstje gevangen, ik wist niet dat brasems aan de oppervlakte azen op stromend water?... Ik zag deze winde daarnet azen op een bedje zoete mais die ik tien minuten eerder op een ondiep plekje had gestrooid. Net op de rand van stroming en rustig water. Op een karperhaakje had ik drie maisjes geprikt om hem te camoufleren en het listig tussen de andere gelegd. Het was er ongeveer 70cm diep. Deze vis kwam regelmatig over het voerplekje schuiven, proefde en spuwde dit haakaas in één keer uit, en keurde het zaakje dan maar finaal af.
Eén ge-free-lined maiskorreltje op een piepklein haakje bracht wél uitkomst...
Vissen op zicht is machtig, niet eens een pen nodig!