maandag, september 17, 2007

Indian Summer

Nee, ik ben niet gestopt met deze blog, ik ga gewoon bijna nooit meer vissen... Geen tochtje tijd, teveel werk en te druk. Maar zaterdag raakten we eindelijk eens met de boot weg. Laat opgestaan en om 7 uur afgesproken op de autoweg aan de Nederlandse grens. David pikte me op en na een flinke rit stonden we aan het prachtige grote water. Het zag er veelbelovend uit, ook de nieuwe trailerhelling! Een lekker zonnetje verwarmde onze bleke kantoorgezichten. Indian Summer. We konden niet wachten, twee uitgelaten veulens die graag eens gas geven met die boot! Woooosh... en op de eerste stek duurde het niet lang voor David een vis mistte op een gesleepte makreel. Jammer maar de dag was lang. Een tijd later, en een paar honderd meter verder kreeg ik een droge tik op m'n baitcaster en ramde vast. Ik had trouwens net gezegd dat er iets ging gebeuren omdat ik een groot signaal had gezien op de X125. M'n pas opgespoelde Power-Pro gele dyneema lijn sneed door het heldere water, wat zie je dat mooi! Na korte en ietwat flauwe dril kwam er een 104 cm snoek binnenboord. Weeral een metersnoek! Van de aasvis was geen spoor meer. Ha!

Nadien bleef het stilletjes en we gingen op zoek naar andere stekken. Die leverden niks op, maar op de plek waar ik de vorige keer een klein snoekbaarsje haakte sloeg David een mooi bakbeest vast. 80 cm snoekbaars astemblieft, natuurlijk was hij erg blij met deze personal best. Je zou voor minder. Hoe het mogelijk is dat je die met een grote makreel kunt vangen is me een raadsel... Deze had er dus zin in want alle dreggen zaten binnenin. Nu we onze nieuwe dieptemeter gebruiken zien we de vissen/scholen vis ook veel duidelijker op het scherm. Wat het extra leuk maakt.



Een tijd later nog een aanbeet, deze keer een beste snoek voor David, die 105 cm op het meetlint aangaf. Héhé, nog een meter in de boot. Je wordt dat dus gewoon... Tegen de avond vaarden we terug naar onze 'topstek', om nog iets te forceren maar daar gaf niets of niemand meer acte de présence. Het bleef stil. Toen het begon af te koelen stoven we met de boot naar de trailerhelling, voldaan. En hunkerend naar de volgende keer. Maar dan zal de Indian Summer wel voorbij zijn, denk ik...



maandag, september 03, 2007

Barbelen

Terug van vakantie in de Ardennen met Marleen. In de buurt van Dinant is er genoeg te beleven om een leuke week te hebben. Ik had me voorgenomen om ook nog wat te vissen. Had alleen maar blikken zoete maïs meegnomen, én een winckle picker en een matchhengel plus het nodige klein gerief. Dat was, dacht ik, genoeg om kans te maken op een barbeel of kopvoorn.
We deden de eerste dagen een afvaart van de Lesse. Een beetje tricky wegens de hoge waterstand en bijhorende gierende stroming. Maar we hielden ons opmerkelijk droog, kieperden niet om. Velen rond ons raakten in moeilijkheden, en zelfs de Belgische televisie berichtte over de vele ongelukkigen. Een ervaring rijker!
De volgende dag viste ik een paar uur vanaf een strandje in Hastière aan de Maas. Met de winckle-picker! Wat was dat lang geleden, ik was er in de periode 83-85 erg stevig mee bezig. Door het staren naar het flexibele topje kwamen mooie herinneringen boven, de fantastische wintervisserij op het kanaal Kortrijk Bossuit, de grote zeelten en brasems van de ter ziele gegane Gavers, de massa's witvis van het kanaal Ooigem-Roeselare... Ik droomde terug, aaargghhhh...
Het duurde een tijd voor ik beet kreeg maar eindigde de avond met een 7tal mooie brasems.
De volgende dag zocht ik ander water, en de eerste aanbeet resulteerde in een barbeeltje maar tegen de middag was het één en al dikke brasems die de klok sloegen. 's Namiddags deden we een bezoek aan een slakkenkwekerij.
Woensdagmorgen wilde ik vroeg aan het water zijn, 7 uur was voor mij vakantie-vroeg-genoeg. Karpers sprongen, actie genoeg maar op een brasem na bleef de stek dood. Vele vasthangers in de stroming. Verkast. En nog meer vasthangers in de felle stroming. Nog eens verkast naar een uitlopende run.
Dat leek er al meer op, en na een klein uurtje kreeg ik een erg felle aanbeet en de enerverende dril deed al vermoeden dat er een barbeel verantwoordelijk was. Inderdaad, een mooie vis, wat een krachtpatsers zijn me dat! Tegen de middag had ik er zeven in het net gehad. Op eentje na allemaal vissen dik boven de 50 cm met als topper een 66 cm! Ik was daar waarlijk prima tevreden mee! Voor een willekeurige vakantiestek kan dat tellen.
De dag nadien pookte ik Marleen op om 's morgens maar eens mee te gaan, ik had het zogezegd gevonden, én had een fotograaf nodig. Wel, je kan het al raden, ook deze stek bleef dood. De stroming was bijna helemaal weggevallen en de barbelen waren foetsie.
Een hele voormiddag zonder actie. Net toen we honger kregen en op punt stonden om weg te gaan kon ik nog aanslaan op een weifelende aanbeet. Een medium barbeel kwam in het net. Niks in vergelijking met gisteren maar de eer was tenminste gered. Had ik er toch nog eentje voor de foto...
Vrijdag gingen we wandelen in de vallei van de Hermeton, een ware aanrader! Het bulkt er van de mooie kopvoorns, maar helaas mag je er niet vissen... De natuur is er adembenemend.
Zaterdag, terug thuis, liep ik wat verloren. Dat heb ik altijd na een uitje. Uiteindelijk pakte ik m'n spinmateriaal en reed naar een watertje in de buurt. De snoeken lagen vast. Maar ik vond een paar beste karpers en strooide een doosje mais op strategische spots in de buurt. Reed terug naar huis om m'n penhengel en een net te halen. Vlug nog een witbrood ingeslagen. Bellesporen toonden waar de vissen aan het azen waren, en ik haakte er in ee half uurtje twee. Eentje van ongeveer 9 kilo en een betere van +/- 11 kilo. Ik onhaakte ze in het water, had m'n onthaakmat niet bij.
Wat later, toen ik nakeek of m'n vlok nog op de haak zat schoot er een snoek op af! Leuk om te zien, het beest stond wat te aarzelen in de oppervlakte... en toen ik de vlok een achtje liet maken zoog hij ze naar binnen! Een snoek op de vlok, wel heb je ooit. Hij was onlangs eens gevangen want hij had een herkenbaar lidteken in de nek. Vol ongenoegen ging hij er vandoor toen ik m'n losliet. Mmmm, een snoek, mischien toch nog even dat spinmateriaal uit de auto nemen? Ik deed de beste stekjes waaiergewijs aan maar ik zag geen enkele snoek op m'n kunstaas knallen.
Terug op de eerste karperstek aangekomen hapte er een snoek de streamer in het kantje weg. En raad eens wie dat was, ja, de vis die een tijdje voordien die vlok had gepakt. Dit had ik nog nooit meegemaakt!...